Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

ΑΔΡΑΝΕΙΑ











Η νύχτα ήταν πια παλιά
Όπως η φωτιά μισάνοιξε.
Το ίδιο και το σπίτι μου.

Δεν σκοτώνουμε ποτέ το ρόδο
Στους πολέμους τ’ ουρανού.
Εξορίζουμε απλώς μια λύρα.

Ο επίμονός μου πόνος
Για κάποιο σύννεφο από χιόνι
Κερδίζει μία λίμνη αίμα.
Αρέσει στη σκληρότητα η ζωή.

Ω πηγή που όλο ψεύδεσαι
Στα δίδυμά μας πεπρωμένα,
Του λύκου θα σκιτσάρω του στοχαστικού
Τούτο το μοναδικό πορτρέτο!



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
http://alonakitispoiisis.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: