Η γη αυτή είναι η Μακεδονία,
ρίζες που προχωρούν στα παιδικά μου χρόνια ,
χώμα ποτισμένο από τον ιδρώτα
τον δικό μου και των παιδιών μου,
ηλιοκαμένα μπράτσα και χέρια
τις ώρες που μοχθούν κάτω από τον ήλιο,
νιώθοντας βαθειά μέσα στο αίμα
το τραγούδι στους καρπούς και τις ρίζες.
ρίζες που προχωρούν στα παιδικά μου χρόνια ,
χώμα ποτισμένο από τον ιδρώτα
τον δικό μου και των παιδιών μου,
ηλιοκαμένα μπράτσα και χέρια
τις ώρες που μοχθούν κάτω από τον ήλιο,
νιώθοντας βαθειά μέσα στο αίμα
το τραγούδι στους καρπούς και τις ρίζες.
Η γη αυτή είναι η Μακεδονία,
μια ατέλειωτη σειρά από κάμπους
βουνά και δέντρα,
τις ώρες που καρπίζουν κάτω από τον ήλιο
κρατώντας αγκαλιές την μυρωδιά
του καρπού και των πράσινων φύλλων,
και ύστερα το τραγούδι του βάλτου,
ένα τραγούδι γερά δεμένο με την ιστορία της γης μου,
τότε που παλεύαμε για μια ελεύθερη ημέρα
με τα παλληκάρια που το ένιωθαν πως είναι άνδρες.
μια ατέλειωτη σειρά από κάμπους
βουνά και δέντρα,
τις ώρες που καρπίζουν κάτω από τον ήλιο
κρατώντας αγκαλιές την μυρωδιά
του καρπού και των πράσινων φύλλων,
και ύστερα το τραγούδι του βάλτου,
ένα τραγούδι γερά δεμένο με την ιστορία της γης μου,
τότε που παλεύαμε για μια ελεύθερη ημέρα
με τα παλληκάρια που το ένιωθαν πως είναι άνδρες.
Η γη αυτή είναι η Μακεδονία,
πλάι σε αυτές τις πέτρες
αποθέσαμε τους νεκρούς ενός αγώνα
και ύστερα ευλαβικά γράψαμε πάνω από την πέτρα
«Ήταν οι κόρες και οι γιοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου.»
πλάι σε αυτές τις πέτρες
αποθέσαμε τους νεκρούς ενός αγώνα
και ύστερα ευλαβικά γράψαμε πάνω από την πέτρα
«Ήταν οι κόρες και οι γιοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου.»
Βάσω Μπρατάκη Πέλλα 1983
Από την συλλογή
«ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ –ΔΟΚΙΜΕΣ»
ΑΘΗΝΑ 1985 Ιδιωτική έκδοση
«ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ –ΔΟΚΙΜΕΣ»
ΑΘΗΝΑ 1985 Ιδιωτική έκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου